Seminarium Warszawskie poświęcone warszawskiej rzeczywistości sprzed siedemdziesięciu lat.
 

Lata pięćdziesiąte – okres po tragedii wojny, ale pełen jej nieodwracalnych oraz zacieranych śladów, okres życia za żelazną kurtyną z całym koszmarem zależności od ZSRR, to również czas życia codziennego, które toczyło się często obok, mimo i wokół nienormalnej rzeczywistości.

• Czy szukaliśmy tej normalności?
• Jaka ona miała być?
• Jak się miała do przestrzeni warszawskiej ulicy lat pięćdziesiątych?
• Jak się miała codzienność otwarta („wolna”) do codzienności zamkniętej (choć tej zamkniętej kratami politycznych więzień)?
• Jak wyglądał zwykły warszawski dzień?

Dyskusja toczona będzie z perspektywy współczesnych badań oraz z perspektywy świadka historii.