Jest w Polsce taka wieś, która nie istnieje. Domów już nie ma, bo zrównano je z ziemią. Miała tam powstać hałda, ale kopalnia zmieniła zdanie. O losach mieszkańców Wigancic Żytawskich opowiada nowy spektakl w Teatrze Powszechnym pt. „Tęsknica” w reżyserii Pameli Leończyk.
Spektakl „Tęsknica” to fantazja zainspirowana rozmowami z byłymi mieszkańcami wsi Wigancice Żytawskie (woj. dolnośląskie), wysiedlonej w 1999 roku na skutek decyzji miejscowej kopalni. Twórcy przedstawienia wsłuchali się w lokalne opowieści i na ich podstawie stworzyli uniwersalną historię o chęci powrotu do domu. Dawni mieszkańcy po dwudziestu latach od zlikwidowania wsi, w czynie społecznym porządkują tereny byłych posesji, koszą trawy, zasiewają kwiaty łubinu, spotykają się na piknikach i potańcówkach, a każdego roku organizują huczny międzypokoleniowy zjazd, gdzie wybierają miss i mistera wioski.
Tytuł spektaklu nawiązuje do dawnego określenia opisującego długotrwały stan tęsknoty i smutku oraz do nazwy słowiańskiego demona melancholii. „Tęsknica” opowiada o ludziach przywiązanych do „swojego miejsca”, o zawiłościach tożsamości, sile lokalnej wspólnoty i społecznym zaangażowaniu, ale także dotyka niezwykle aktualnego dziś problemu wysiedlenia, pozbawienia domu i niszczenia dziedzictwa.
Spektakl powstał we współpracy z Festiwalem Nowe Epifanie i jest efektem Laboratorium Nowych Epifanii. Spektakle 18 i 19 marca będą pokazami festiwalowymi. Kolejne pokazy repertuarowe w Teatrze Powszechnym zaplanowano na 21, 22 i 23 marca oraz pod koniec maja i na początku czerwca. Więcej informacji znajduje się na stronie: powszechny.com.
